Tijdens de voorbereiding van de laatste JOTA-middag waar ik het verhaal van Jonah wilde vertellen, zocht ik op Youtube naar walvisgeluiden.
Ik was van plan om in de ruimte van De Verwondering een afgeschermd plekje te maken waar één voor één iemand kon gaan zitten met een koptelefoon waardoor je die walvisgeluiden zou kunnen horen. Dat zou de beleving van het verhaal tijdens de creatieve verwerking vast stimuleren.
Tot mijn verbazing vond ik vele filmpjes, vrijwel allemaal bedoeld om bij te kunnen mediteren. Frappant, want ook Jonah ‘mediteerde’, met deze geluiden om zich heen. Ook nog in de buik van de vis en hoe essentieel is de buik niet bij meditatie. In de buik met de walvisgeluiden om zich heen zocht Jonah weer contact met God.
Net als bij onze vertelmethode werden ineens het verhaal en het heden voor mij aan elkaar gekoppeld!
Tijdens de vertelmiddag kroop oud en jong regelmatig in de ‘walvis’ en ‘doken’een tijdje onder’. Af en toe borrelde er een zachte kinderlach op uit onze walvis…….
We beleefden weer een mooie middag met elkaar!
De volgende JOTA-bijeenkomst is op 15 maart. Dan vertelt Hemera het verhaal van de Goede Herder
Tot gauw,
Cora